O zamanlar 160 tipsiz birisi idim . Ama sevmiştim bir kere yapıca bir şey yoktu. insan sevince gözleri bi hoş olur. Onu ilk kantinde görmüştüm en yakın arkadaşım Seda ile konuştular . Kantin küçüktü zaten okulumuzda çok küçüktür. Yanımda idi uzun siyah şaçları kocaman kahveringi gözleri aklımdan hiç çıkmaz zaten . Birden gözlerine bakakalmıştım. Bunu istemeden yapıyordum sanki bir güç zorluyor gibiydi. Heyacanlamıştım 16 senedir ilk defa böyle hissetmiştim. Kendimi unutmuştum artık tek aklımda o vardı. Hemen birşeyler yapmam gerekiyordu. ilk iş olarak adını öğrendim. Adı Ela idi . Ela bana hem ilk aşkı öğretip hem en büyük acıyı yaşatacak kişinin adıydı ELA. Adını arkadaşıma sormuştum. ilk başta şüphelenmedi. Bende istemiyordum zaten kimsenin bilmesini çünkü dalga geçiceklerdi senmi seviceksin ezik , o kız sana bakarmı gibi cümleler duymamak için kendime sakladım. Aslında zeki biriydim bazı şeyleri hızlı algılardım.