ah ulan zamanında aynı şeyi yaşadım şerefsizim. ben ne yaptım peki; kendimden ödün vermemek adına yol verdim durumu çakınca. tabi elime geçen şey acıdan 1 ay boyunca parklarda şarap içip ağlamak oldu ama şuan 2 yıl geçmiş ve en doğru şeyi yaptığımı anlıyorum. şunu unutma biraderim bu hayatta hiç kimse vazgeçilmez değildir.