Kimi sevgilim yok diye üzülür ağlar. Kimi sevgilisinden ayrılır ağlar. Kimi çok sevgilisi var diye şımarır ağlatır. Kimi karnı açtır yemek alacak parası yoktur ağlar. Kimi çok fakirdir ailesine bakacak diye gece gündüz çalışır eve yemek getirir. Kimi evde çok yemek var diye yarısını çöpe atar. Hayat kimseye eşit davranmıyor üstadlar, hâlbuki nefesi açlıktan kokan da insan, nefesi pahalı içkiden kokan da insan. biz insanları insanlığına göre sınıflandırmıyoruz ki artık varsa yoksa para, anlayacağınız insan ölmüş insanlık ölmüş bizde ölüyü kokluyoruz.