Üniversite de bir tanesine tutuldum 2,5 sene birlikte yaşadık diyebilirim. çok güzel bir kızdı,

yani bana bakmaz diye düşündüklerinden, baktı ve 2,5 senemi geçirdim.

en başta her şey süper gidiyor. yüzüne bakmaya doyamadığın bir hatun ile birliktesin ve üniversitedesin aynı evde kalıyosun daha ne istersin ki,

ama insanoğlu yaradılış gereği adidir, belli bir süre sonra gözün dışarı kaymaya başlıyor. hadi o konu da kendini dizginliyorsun, içinden şöyle diyosun ulan bebek gibi manitam var evde beni bekliyor mal mal hareketler yapma. ama asıl sorun bu değil

Sonra sıkılmaya başlıyosun ben sıkılmam deme sıkılıyorsun. sınıf arkadaşların erkek erkeğe takılıyor içiyor eğleniyor. sen evde kızlasın. bereber yemek yiyosun beraber yatıyosun beraber kalkıyosun sevişiyosun ve bu bir rutin haline geliyor. hayatın sınırlanıyor.

ben kendimi sınırlatmam deme o işler öyle olmuyor zaten sana gitme dışarı çıkmayacaksın flan demiyor. ama 2 gün üst üste çık bak suratına bi anlıyosun mutsuzluğunu, sonra sen de kendini tak gibi hissediyorsun. ben arkadaşlarıma nolur halı saha maçı ayarlayın lan diye yalvardığımı hatırlıyorum. ve ayarlayamasalar bile halı sahaya gider gibi giyinip erkek erkeğe takılmaya çıkıyodum.

tüm bunlardan sonra baktım olmuyor saygı sevgi çerçevesinde ayrıldık. ve bu 2012 deydi o gün bu gündür manitacılık yok, Fuckbuddy takılıyorum ve bu durumdan çok memnunum. hem sevişiyosun hem trip yok; para harcamak yok el ele tutuşup gezmek yok. miss gibi amk. evlenmemeye karar verdim sonra işte en azından şöyle 30 u bi geçelim belki bakarız sonra.