Onu her şeyden herkesten fazla ve bir o kadarda ayrı tutuyordum, yola çıkalı 2 saat olmuştu.
Yine Sılayla ben arkada kemerlerimizi taktık konuşarak yolculuğa devam ediyorduk.
Babası biraz suratlı gidiyordu ben de yolu takip etmeye başlamıştım, hızımız 160-170 civarı vardı.
Nasıl olduğunu bende anlamadım, bariyerlere çarparak öbür şeride geçmişiz.
Orda da kafa kafaya kaza yapmışız. Zaten ondan sonra hiç bir şeyi hatırlamıyorum 2 gün hastanede
uyutmuşlar. Uyandığımda zaten kafam pek yerinde değildi sesleri robot gibi algılıyordum.
Sıla hiç aklıma dâhi gelmemişti 1 kaç saat, en sonunda sıla birden aklıma gelince çok tuhaf oldum.