Tema
https://www.youtube.com/w...E7nNlkV5wjKwJ9VDdQEQtUUNN

Akşam ceyda mesaj atmıştı, "üsküdar uygun mu sana, kız kulesinin karşısındaki cafe 5. caddede buluşalım 1 saate" diye. O mekanda alkol yoktu yalnız, neyse "olur" diyerek yanıtladım. Bir saat kadar sonra arabayla mekanın önüne yanaştım ve ceydayı aradım, içeride olduğunu söyledi. Anahtarı valeye verip içeri girdim, başımı sağa doğru çevirdiğimde, ceyda oradaydı, ama bir saniye, yanında da tuğba var. Tamam dedim thefucking, prima reklamlarındaki altına sıçan çocuklar gibi şen olacaksın bugün. "heralde barışmaya geldi" dedim kendi kendime. Yanlarına doğru yürüdüm ve gülümseyerek sandalyeyi çekip oturdum. Ancak tuğbanın suratında mimik kıpırdamıyordu.

(ben)=iki kişi geleceğinizi bilsem, çağrıyı da alır getirirdim.
(tuğba)=gerek yok, ceydaya seni ben çağırttım.
(ben)=çatı arasında jammer mı var, niye sen aramadın?, sen arasan yine gelirdim.
(tuğba)=numaran yok, sildim.
(ceyda)ben bir lavaboya gidiyorum, siz bu arada konuşursunuz.
(ben)=Ne istiyosun benden tuğba? Seri katil gibi, kurbanın ölüp ölmediğini kontrol mü etmek istedin?
(tuğba)=bak thefucking, bi erkek arkadaşım var, artık seni ne duymak, ne de görmek istemiyorum, olur olmadık zamanlarda sarhoşken arıyorsun bazen bunu yapma olur mu?
(ben)=bunu söylemek için mi çağırdın yani?
(tuğba)=evet.
(ben)=Tamam, peki.

Bu hayatta bana hiçkimse bu şekilde boyun eğdiremezdi ama, tuğbaydı o işte. Çekip vuramaz, kaldırıp atamazdım. Kabullenmem gerekiyordu. Beraber birer çay içip kalktık, evlerine bırakmayı teklif etsemde son bir umutla istemedi tuğba, taksi çağırdılar. Arabaya binerken son bir kez çevirdim kafamı ve baktım ona son kez bir daha göremeyecekmişcesine.