uzun saç

askere gitmeden once sahip oldugum sac turudur. belimin altina gelen saclarim vardi, ne tak yemeye o kadar uzattim tartisilir, herhalde kiyamadigim icin kestirememistim bir turlu. okula gitmeden her sabah kalkar yikar, kuruturdum. dumduzdu zaten, acik kahverengi-sari-turuncu-kizil arasi rengarenk saclarim vardi. seviyordum onlari. saclarim temizse toplamazdim, o sabah hava da gunesliyse degmeyin keyfime. gercek bir sarisin oluyordum. kendimi elf gibi hissettigim gunler coktur gecmiste. okula adimimi attigim an kizlarin hayranlik, erkeklerin ise haset dolu bakislarini gorebiliyordum. birkac kez tanisma teklifi aldim bu saclar yuzunden, karsidaki insan da metal dinledigini belli edip yurumeye calisiyordu ama nafile. aklim baskasindaydi. iyi deyip gecistiriyordum. her neyse konu o degil, simdilerde uzun saclilari kiskaniyorum sozluk. saclarim 3 numara. uzatmaya cesaret edemiyorum, tekrar o topa girmek istemiyorum. cunku biliyorum ki girsem cikamam. ama siz uzatin, guzel seydir uzun sac.