Albay Şakire seslenir:
Albay: Şakir oğlum baba sanki biraz rahatsızmış

şakir: Yok komutanım son konuştuğumda gayet iyiydi.

Albay: tamam biraz hasta olmuş herhalde izin vereyim sana da git bir babanı gör istersen

şakir : 45 gün var komutanım askerliğimin bitmesine gerek yok zaten tezkereyi alınca göreceğim.

Albay: bir dakika sana bir telefon var abin aradı ben şimdi abini arayıp sana vereceğim telefonu

Şakir : emredersiniz komutanım

Telefon çalar ve komutan telefonu şakire verir.

Abisi: Şakir abicim bir şey söyleyeceğim ama sakın panik yapma

Şakir: buyur abi
( arkadan hıçkırıklı bir ağlama sesi ile şakirin halası baban öldü oğlum diyerek kıyamet koparcasına bir gürültü kopar )

Şakirin elinden telefon düşer ve yanında bulunan cama yumruğunu sertçe vurur eli kesilir komutan bu acısından ötürü kendsiine birşey demez ama şakire izini verir ve memleketine babasının cenazesine gönderirler.