Aradan gel zaman git zaman şakir okulda derslerini veremediği ve gitmediği için tutunamamış o emelkeri ile kazandığı üniversiteyi bırakmıştır ve ailesine okulu bitirdim diyerek yalan atarak ayrı bir şehirde yaşamaya karar vermiştir çalışıyorum diyerek.

bir gün babası hiç bir şekilde yanına gitmesini istemediği için ve memleketine gitmediği için şakirin bulunduğu şehre gelir arar tarar ve bir şekilde bulur .

çalıştığı firmanın güvenliğine şakir ile görüşmek istediğini söyler ve şakiri güvenlik çağırır şakir aşağı iner güneş gözlüklerini takmış babası karşısında şaşırır.

baba : evin nerde beni zütür işine geri dön akşam da bi yere gitmeden gel de bir konuşalım.

şakir: tamam

ve şakir babasını evine bırakır işine geri döner akşam olur şakir evine döner babası tekli koltukta oturmuş sigarasını yakıp bacak bacak üstüne atmış şakiri beklemektedir.

baba: senin hayatın bu mu biz seni böyle yaşa diye mi yetiştirdik
( şakirin evi içki şişesi dolu ve pistir çünkü işten çıktığı gibi eve gelip içer ve sabah işine gider )

şakir: beni yetiştirdiniz derken? nasıl bir destek verdiniz ya da bana ne olmak istiyorsunuz benim ne düşündüğümü ne acı çektiğimi ya da bir derdin var mı diye sordunuz mu bugüne kadar.

baba: herşey sormak değildir biz seni uzaktan izliyoruz acını biliyoruz deşmemek için de sana bulaşmadık ama artık yeter

baba: işi gücü bırak gel dön evine askerliğini yap sana araba alacağım askerliğin bittikten sonra da sana iş kuracağım.

şakir: burada düzenim var zor kurdum çok uğraştım bozamam

baba: bu mu düzen düşün taşın ben bu gece gidiyorum kararını ver seni yarın evde görmek istiyorum

diye cevap verir ve babası memleketine doğru yol alır.