Atatürk, kendi döneminde asla böyle bir durum meydana gelmeyeceğini, fakat kendisinden sonra gelen herhangi bir devlet reisinin bu tarzı takip edebileceğini belirtiyor. “Çünkü az eleştirili veya eleştirisiz iş görmek, her hareketinin eleştirileceğini düşünerek hareket etmekten daha kolaydır; zamanla bu durumun nasıl bir şekil alacağını kestirmek güçtür” diyor.

Sonra da adeta o günlerden bugünleri görmüşçesine aynen şu cümleleri kuruyor:

“Devlet reisliğine gelen kişi, bilhassa güçlü, faal olur; devlet ve millete kendi şahsına muhabbet ve takdir kazandıracak büyük hizmetler yaparsa, görünüşte meclise ve Cumhuriyete gayet hürmetkâr ve itaatkâr görünürse tehlike büyür. istenmediği halde devletin hakiki mahiyeti (rejimi) değişebilir. Bu yeni mahiyetin (rejimin) yeni ismi takınması zaman meselesi olur.”

Çok açıkça görüldüğü gibi Atatürk, gelecekte eleştirilemeyen ve denetlenemeyen bir başkannın, tüm gücü ele geçirip sessiz sedasız rejimi değiştirebileceğini belirtiyor.

Atatürk, işte bu nedenle kendi teşvikleriyle SCF\'nin kurulduğunu anlatıyor. “Temiz fikirler etrafında oluşan ve doğal olarak cumhuriyet temeli üzerinde yükselecek olan bu partinin” bu sakıncalara karşı “esaslı bir tedbir” olduğunu söylüyor. “Memlekette CHP ve SCF birbirini kontrol edecek; birbirinin fikirleri, niyetleri, hareketleri hakkında kamuoyunu aydınlatacaktır. Bu sayede şahsi yetkilere dayanan şahsi hareketler milletin gözü önünde bulundurulacaktır” diyor.

Yani kimilerinin “diktatör” dedikleri Atatürk, üstelik Avrupa\'da faşizmin yükselmeye başladığı günlerde, Cumhuriyetin güvencesi olarak iyi işleyen çok partili demokrasiyi görüyor.

Sonra da kulaklara küpe olması gereken şu sözü söylüyor: “Milletin şahıslara, kendini unutacak ve kendini kaptıracak kadar bağlanmış olması iyi netice vermez. Bunun tarihte misalleri çoktur.”

Atatürk\'ün geleceği doğru tahmin etmesinin nedeni geçmişi çok iyi bilmesidir. “Gelecekte Türkiye\'de gücü ele geçirecek bir başkan rejimi değiştirebilir” derken Roma tarihinden örnek veriyor