Mahvolmuştu kız. Sarılıp saatlerce ağladı. Sabaha kadar uyuyamadık, bu durumda Jülide abla ve Melisa da daha fazla kalamazdı orada. Tecavüze uğrayan Melisa'ydı ama sonrasında polise gittikten sonra ölüm tehditleri alanlar da onlardı. 2 haftaya kadar oradaki tüm işlerini halledip buraya yerleşecekler ve bir ev kiralayacaklardı. Eda da onlar ile birlikte yaşayacak ve yaşamlarına burada, izmir'de devam edeceklerdi.

Saat: 08.30

Sabaha kadar uyuyamadığımızdan bahsetmiştim, Eda kendini suçlamıştı hep. Annesinin Melisa'yı onun yüzünden tek bıraktığını savunmuş, sabaha kadar ağlamıştı. Artık enerjisi bitmiş olacak ki saat 8 buçuğa geldiğinde başı omzuma düştü, uyuyakaldı. Saatlerce göz yaşlarıyla ıslanmış yüzünü seyrettim uyanıncaya kadar. Bir kez daha o soruyu sordum kendime: Ben bu kıza aşık mıydım? Cevabım hala aynıydı: Bilmiyorum...