Ben bunları söylerken ayağa kalkmıştık. Eda çekimser ve acele bir cevap verdi bu önerime:
-Yok ya bi çaresi bulunur ama çok teşekkür ederim, yanımda olduğunu biliyorum.

Evet en azından terslememişti. Bu da bir şey. Hesabı ödemek için fazla ısrar etse de huyum değildi, ödedim ve çıktık. Annesinin bulunduğu otel zaten hemen 300 metre ilerideydi oraya kadar zütürdüm. Pansiyon diyebileceğimiz kadar eski bir otel değildi ama dört dörtlük bir otel de değildi. Anlaşılan o ki lisede sırf alışverişin keyfini çıkarmak için hafta sonları izmir'e gidip gelen Eda'nın durumu eskisi kadar iyi değildi. Ama şunu da ekleyeyim, hiçbir zaman o güzel görünümünden taviz vermezdi. Her daim güzel ve bakımlıydı. Eda'ya otele kadar eşlik ettim, otelin giriş kapısında annesi bekliyordu. Eda uzaktan gördü annesini sen istersen dön artık bak annem de orada dedi. işin rengini yaklaştıkça fark ediyordum, hayır oraya kadar geleceğim dedi. Yaklaştıkça fark ettiğim şey Eda'nın annesinin önünde duran bavullardı; anlaşılan otelde daha fazla kalamayacaklardı.