"Gel bi şeyler içelim ya rahat rahat sohbet ederiz."

Evet benim bu önerimden sonra okulun hemen karşısındaki Özsüt'teydik. Kahvelerimizi yudumlarken liseden bahsettik ve Eda'ya her konuda yardımcı olabilirim gibisinden klagibleşmiş cümleler sarf ettim.

1 saat kadar olmuştu ki annesi aradı Eda'yı, artık gitmem lazım dedi. Ağzımdan çıktı o cümle:
- Ya aslında ben yalnız kalıyorum boş oda var istersen ev buluncaya kadar yerleşebilirsin hem Melisa da yeterince yalnız kaldı annen döner.
Dedim ve kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu. Ben bu kızı seviyor muydum? Bilmiyorum...