Babam halime üzülüyor beni dışarı çıkarıyorlardı.

Ama ben ruhsuzdum sokaklar boş değildi aslında.Ama Melis olmadığı için ben yalnızdım. Issız olmadı hiç bu şehrin sokakları ıssız olan Bendim ben ıssızdım

Meliszizlik sendromuna girmiştim.

Evet evet kesinlikle buydu benim derdim.

Babasına bir derdin varsa dermanim da var demiştim.

Dermanim gitmişti ben derdime kalmıştım.

Üzülüyor muydu acaba o da?

Yoksa unutmaya mı çalışıyordu?