Bende bir tane 4 aylık. Konuşmayı çok kolay öğrendi. yemi dışında pek birşey sevmiyor. biraz tarhana çorbası seviyor bir de her sabah benim çayımdan otlanır kerata. sürekli oyun istiyor. şimdi bu elemanlar kafeslerine çok bağlıdırlar bilirsiniz. geçen arkadaşla konuşurken dedim ki, "ben şimdi bu şerefsizi besliyorum, oynuyorum, temizliyorum ama küçülsem de evsiz barksız kalsam kafesine sokmaz bu beni. iki lokma yem yedirmez tekme tokat dışarı atar." o da hak verdi, gıcık kaptık elemana. Allahın sopası yok demek ki dün sinüzitten geberiyordum. sağ gözümün üstünü matkapla deliyorlar sanki. ilaç falan da fayda etmiyor. kanepeye uzandım geçsin diye dua ediyorum. o sırada bu kafesinden çıktı, uçtu kafama kondu. doğrudan gelip gözümün üzerine oturdu lap diye. sıcacık karnı sağ gözümün üzerine öyle iyi geldi ki. ağrım hafiflemeye başladı. bu sakin sakin kımıldamadan yatarken uyuya kalmışım. uyandığımda yastıkta yanımdaydı ve başımın ağrısı tamamen geçmişti.

akşamın o saatinde çıktım ballı yem aldım adamıma. bi gün önceki sözlerimide geri aldım.