Bir gün para kazanmayı amaç edinirsem kredi çekip, bildiğin Çaykur paketini bir kaşık zencefille karıştırıp Hindistan Çayı adı altında porselen fincanda %1600 kâr marjıyla satan bir kafe kuracam. Karaköy ya da Kadıköy, instagram\'da anlamsız siyah beyaz fotoğraflar paylaşan check-in hastası vasıfsız hedef kitleyi barındırması açısından en uygun lokasyonlar. \"Maalesef Nescafe\'miz yok, bergamut aromalı filtre kahvemiz var\" deyip yanında ambalajından çıkarılıp kurdeleyle bağlanmış bir parça Bim çikolatasıyla servis edersem Allah\'ın 20 kuruşluk kahvesini 15,80 liraya kakalayabilirim, zira buradaki küsürat fiyatların bilmem ne endeksine veya çok müthiş hesaplara göre ayarlandığı intibası yaratacak. Tabi su ve kola dahil her şey içine illaki alakasız bir bitki atılmış şekilde servis edilecek. Hatta gibtiri taktan çizkeklere Pink Floyd konsepti de uygulayabilirim. Yüzeyini tuğla resmiyle kapladığım çizkeki \"The Wall Cake\" diye 28,70 liraya, üzerinde gökkuşağı oluşturan prizma deseni olan meyveli keki \"Comfortambly Numb Cake\" diye 23,60 liraya gömebilirim. Şimdi bana duvara asılmalık ve birbiriyle hiçbir alakası olmayan tuhaf nesneler lazım. Bu aksesuarlar 3 dakika boyunca üzüm salkımı gösteren festival filmi bohemliğinde ve Son Feci Bigiblet ismi gibi hiçbir anlamı olmayan fakat aslında içinde derin manalar barındırıyormuş izlenimi yaratan gibimsonik objeler olmalı. ilk çırpıda aklıma gelen duvara asılmalık nesneler tahta ok ve yay, eski PTT jetonları, Dawid Bowie\'nin manasız pozlar verdiği posterleri. Bunlar daha geliştirilebilir. Ha Andy Warhol\'un aynı portreyi değişik renklerle defalarca çizdiği Marilyn Monroe portresinin Trump versiyonu da asılabilir mesela, hem postmodernizm bohemliği ve saçmalığını, hem de Trump gibi bizimle hiçbir alakası olmayan faşist imajlı birini hicvetmesi açısından gayet uygun olur.
Bu konseptte iş yapıp serbest piyasa gereği gerizekalı ve ortanın birazcık üstü gelirli kitleye istediğini %923 kar marjıyla satmayı başaran herkes benim gözümde başarılıdır.
Yaşasın imkan sahibi gerizekalı vasat kitleyi sömürenler.
Yaşasın karakter arayışındaki üniversite 3 ve 4. sınıf öğrencisi gerizekalılığı.
Yaşasın vasıfsızlıkla mücadele derneği.
- Cemre Demirel
Edit:Alıntı yaparak elimden geldiğince kafede oturan insanların ve kafede oturmanın ne kadar boş, işe yaramaz bir iş ve kültür olduğunu yazmak istedim üniversitedeyken özellikle kafeler hep tıklım tıklımdı ve buna hiç anlam veremedim bunun bize veya insanlığa ne yararı varki aynı şeyi arkadaşlarını eve çağırıp muhabbet ederekde yapabilirsin...