Sene 1985-1990 yılları arasında köy yerlerinde araç sayısı yok denilecek kadar az olduğundan ulaşım belirli bölgelere kadar yapılmaktaydı. istanbul’dan akrabalarının düğününe gitmeye çalışan bir aile otobüsle Ankara’da inerler oradan buldukları araçlar veya minibüslerle köylerine gitmeye çalışmaktadırlar. Havanın kararması üzerine vasıta bulamayan bu aile Van Gölü Expresini kullanmakta mecbur kalırlar ve Ankara’dan Van gölü ekspresine binerler.

Nedendir bilinmez trende garip insanlar garip hareketler sezerler. Ailenin babası olan adam, çocuklarını da alır kimsenin olmadığı bir odaya geçer. Trenler oda odadır. Karnı acıkan aile yola çıkmadan yolluk hazırlamıştır  fakat az kaldığı için küçük parçalar halinde karınlarını doyurmaya çalışırlar. Nihayet tren varacakları yere 23.00 sularında ulaşmıştır. Fakat unutulan bir şey vardır. indikleri kasabadan köye 40 dk yürüme mesafesi vardır. Araç bulamazlar yol kenarından yürümeye başlarlar. 20 dk. civarı yürüdükten sonra zifiri karanlık korkunç bir hal almaya başlar. Yoldan çıkmamak için yere bakan baba ayak ucunu dahi göremeyecek dereceye gelir.