demet kakalına açık mektup

bak demet;
sana iki çift lafım var: koskoca kadınsın, paran var, pulun var, her şeyin var. binlerce kişi çalışıyor emrinde. yakışır mı sana ekmekle oynamak? yakışır mı bunca günahsızı, çoluğu çocuğu karda kışta sokağa atmak, aç bırakmak? ama nasıl yakışmaz? sen değil misin öz kızına bile acımayan, bir damlacık saaddeti çok gören? anlamıyor musun bağyan, bu çocuklar birbirini seviyor! ama ben boşuna konuşuyorum... sevgiyi tanımayan kadına sevgiyi anlatmaya çalışıyorum... sen büyük şarkıcı, milyarder, albümler sahibi demet kakalın... sen mi büyüksün hayır ben büyüğüm yani incisözlük. sen benim yanımda bir hiçsin, anlıyor musun, bir hiç! gözümde pul kadar bile değerin yok. ama şunu iyi bil, ne modlara ne de sözlüğe hiçbir şey yapamayacaksın! yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizi. çünkü biz birbirimize parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız. bizler birbirimizi seviyoruz. biz bir aileyiz. biz güzel bir aileyiz. bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun! dokunma artık aileme! dokunmaçocuklarıma! dokunma oğluma! dokunma liselime! eğer onların kılına zarar gelirse ben, ömründe bir karıncayı bile incitmemis olan ben, kuzusunugibencoban, hiç düşünmeden çeker vururum seni! anlıyor musun? vururum ve dönüp arkama bakmam bile