Yurda donudugumde Hasan ve Batu ortalıkta yoktu.

Açıp prison break den bir iki bölüm izledim.

Bazen diyorum Lincoln Burrows gibi zütümü kollayacak bir abi olsaydı çok büyük şeyler yapardık onla diye.

Mesela şu mafya olayı vız gelir tırs giderdi bir kere...

Aslinda bir abim vardı ve çokta seviyorum kendisini ama oldum olası onu kavgalarima mevzularima bulaştırmak istemedim.

Benim yüzümden ona birşey olsa kendimi kesinlikle affetmezdim çünkü.

Hiçbir zaman arkasına güvenen bir tip de olmadım.

Hep kendi sorunumu kendim çözmeye çalıştım.

Ha yeri geldi çözdüm yeri geldi çözemedim orasi ayrı ama böyle böyle olgunlastim ben.

O yüzden arkadaşlarım bana "sen yasitlarimiza göre oldukça olgun davranıyorsun "diyorlardı belki de...