+4
Part 4
Bir kaç ay sonra kendimi geliştirdim ve eskiden neden bu halde olduğumu analiz edip reyize attım;
Öncelikle desteğin ve anlattıkların için teşekkür ederim hayatım çok daha düzeldi.Ne yapmam gerekiyorsa yaptım ertelemedim üşenmedim ve hayatım şuan çok daha iyi.
Hatırlar mısın bilmiyorum sana bir konuda danışmıştım, çok vakit harcayıp uzun bi yazı atmıştın ve inan bana boşa gitmedi. Hayatım olumlu yönde değişti.
Ve şunu fark ettim yıllarca aslında istediğim şeyleri bi kenara atmışım toplum için mantıklı olan şeylere yoğunlaşmışım. Adeta kendimi ilgi alanlarımı kişiliğimi 5. Plana atmışım.
Sayende çok şey değişti ve. Bir şeyler farkettim. Sürekli kendimi gizlemişim. Sosyal medyada fake hesaplar fake resimler. Kendimden utanmışım ve kötü tarafı bunların şimdi farkına varıyorum. Yıllarca depresyonda olduğumu fark edememişim.. Kendimi kabullenememişim ilgi alanlarımı görememişim bir türlü.
Farkındalığım arttıkça olayları analiz ettim Ve bilinçaltımın derinliklerinden bugüne kadar hatırlamadığım görüntüler gördüm. Gidip aileme sordum sonuçta rüya da olabilirdi ama değilmiş.Çok heyecanlandım senin de ilgi alanın olduğundan yazmak istedim.
Aile hayatımın (erken çocukluğumun) analizi:
-Sürekli yapmak istemediğim şeylere zorlanmışım.Ve yapmadığım takdirde cezalandırılmışım, odaya kitlenme dayak, sevdiğim şeyleri yapmama izin verilmemesi vb. Azanlanma ve hakaretler.
-Aileden aldığım sevgi tamamen şartlı olmuş. Yani eğer istedikleri gibi biriysem sevgi almışım değilsem almamışım.
-Babam benden acayip utanırdı. Sürekli hakaretlere maruz kalırdım. Aptal geri zekalı bir işi de düzgün yap vs.
-Hal böyle olunca kendinden utanan, sürekli suçluluk duyan ,kendine güven(e)meyen, kendini dışa vuramayan biri olmuştum.
Arkadaş çevremin analizi:
-Pısırık kendine güvenemeyen biri olduğum için sürekli eve kapanırdım.
-Arkadaşlar arasında kendimi hep ezik aşağılık hissederdim.
-Dolayısıyla çok sık dalga geçilirdi.
-Çok hakaret alırdım çevreden, tipini gibtiğim , beceriksiz yeteneksiz , mal vs.
Kız mevzularının analizi:
-Gel zaman git zaman 8. Sınıf dönemi başladı.Ve bir kıza aşık oldum onu bir şekilde sevgilim yaptım. oldukça acı dolu bir dönemdi. Nedenini anlatmama gerek yok aslında ama.
-Sürekli ilgiye ihtiyaç duyardım.
-Sürekli konuşmak isteyip duygularımı açardım depresif biriydim ve ağır saçmalardım.
-Aşırı kıskanırdım aşırı ilgi gösterirdim testleri fark etmezdim nerden bileyim zaten amk tam bir veleddim.
-Ayrılmaması için yalvarırdım ve çok saf bir şekilde seviyordum. Lakin aldatıldım.Ve Ağır bir depresyona girdim. Kendimi soyutladım ve sigaraya içkiye sardım lise yıllarında sürekli kendimden utandım ve yetersiz buldum.
ilgi alanlarım ve hayallerimin analizi:
-Amatör ve saçma videolar çekip editleyip onları film yapmaktan aşırı haz alırdım.(Bunu uzun zaman unutmuşum.)
-aslında gram ilgi duymadığım halde mühendis mimar doktor olmaya zorlandım. Depresif tembel bir ergen olmama rağmen çok iyi bir lise kazanmıştım.
Aslında mutlu olamamam aşırı normal değil miymiş reyiz?
Yani elini attığı her şey taka saran biri olarak gayet de normal bence şimdi anlıyorum her şeyi. Farkındalık denilen konuyu bilmiyordum fakat her şeyden daha önemli olduğunu gördüm.
• Duygularımı, kişiliğimi, ilgi alanlarımı bastırmışım ve yıllarca depresyondaymışım ama bunu şimdi fark ettim amk. Çok trajikomik.
O kadar kendimi bastırmışım ki hiç bir şey hissetmiyorum her şeyi bir kapağın altına tıkmışım fakat şimdi her şeyle yüzleşmem gerek ve nasıl yapacağımı pek bilmiyorum.O kapağı nasıl kaldırıp bunlarla yüzleşebilirim bastırmak yerine teşekkürler
Öptüm.
Tümünü Göster