Kim-“Aşkım. Bunları sen hallediver. Benim küçük bir işim var. Seni bulacağım merak etme.” Dedi ve kayboldu. Nereye gitti bu? Başka dünyaya kaçtı. Miras zaten ortadan kayboldu. Evet. Ben de dünyama dönmeye çalıştım fakat işe yaramadı. Dönemiyorum. Zihnimde ses yankılanmaya başladı.

“Cık cık. Hile yapmak yok. Onları durdurana kadar evine dönemezsin. Sen bizi öldürecek kişi olarak seçildin. Bunlar senin için sorun olmamalı.” Dedi ve sesi kesildi. Ellerimle dövemem ki bunları. Birden elimde bir şey hissettim. Sopa gibi. Bu hissi tanıyorum. Bu balta.

Koum-“Bir Bine. Baltansız savaşmayı planlamıyordun herhalde?” Bu Koum’un sesi.

b-“Koum, neredesin?”

Koum-“Bu bir boyutsal balta. Her gittiğim diyardan aldığım taş ve demirlerle dövdüm bunu. Yani benim bulduğum her diyar bu baltanın evi. Ama yanında fazla tutamazsın. Başka diyarda senin enerjini harcar. 3 dakika süren var. Şimdi işlerini bitir.” Koum, nereden konuşuyorsun anlamadım ama istemsizce beni bir gülümseme tuttu. Baltam ile üzerilerine doğru koştum. Baltayı sallamam ile 10-15 kişi ölüyor. Kalkanları ve zırhları kağıt gibi kesiyor. Biri omzuma mızrağını sapladı. Ama hissetmedim bile. Adrenalinden dolayı olsa gerek. Savaşmaya devam ettim. içgüdümü de kullanmaya başladım. Her atağı görebiliyorum, her hissi hissedebiliyorum. Bana gerçekten de öldürmek için saldırıyorlar. Ama benden korkanları da var. Aralarına bir nevi Sauron gibi girdim. Ne bana vurabiliyorlar ne de ölümden kaçabiliyorlar. Belli bir süre sonra halk da kaçışmaya başladı. Herkes saraydan dışarı koşuyor. Hahaha. Zevk alıyorum. Öldürmekten zevk alıyorum. Benden korkuyorlar. Kanları, ceset kokuları… Daha fazla öldürmeliyim. Pes edenler var. Onları da öldürmeliyim. Ben bunun için yaratıldım. Öldürmek için.

“Sakin ol Bir Bine.” Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir yerdeydim. Herkes nerede? Tam da eğlenceye yeni başlamışken gittiler mi? Ya da başka bir diyara mı geçtim? Lanetlendim mi yoksa? Karşıdan biri bana doğru yürümeye başladı. insan bir kadın. Kim mi? Hayır. Kim daha genç duruyordu. Yanıma yaklaşınca gözyaşlarımı tutamadım ve yanına gidip sarıldım.

b-“Anne. Seni çok özledim.”

Anne-“Ben de seni özledim Bir Bine.” Sarılmama o da karşılık verdi. Daha sonra ayrıldık ve benim kafama bir tane vurdu.