Kellesini aldım ve yürümeye başladım. Ama ruh gibiyim. Sanki hiçbir duygu hissetmiyorum. Daha önce de kötü olmuştum ama bu kadarını beklemiyordum. Normalde çığlık atar, diz çöker ağlardım fakat şu an sanki duyguların kilitlenmiş gibi. Cesedini bir ağaca yasladı.

HReis-“Kellesini koltuğunun altına koy. Öteki dünyada çok aramasın.” Normalde ne saçmalıyorsunuz vs. derdim ama sadece dediklerini yaptım. Rolas ağaçtan bir meyve kopardı ve çekirdeğini aldı. Daha sonra elime bir meşale verdi.

RReis-“Git ve cesedini yak. Bu son vazifen. Ondan sonra serbestsin. Artık sen de bizden birisin.” dedi. Meşaleyi zütürdüm ve Koum’un cesedinin üzerine attım. Ağaç ile beraber yanmaya başladı. Koum’un cesedinin kağıt gibi yanıp kül olmasını izledim. Ne kadar saçma değil mi? Keskin baltalar işlemeyen ork ateşe kağıt gibi kül oldu.

RReis-“Al bu tohumu ve şuraya göm. Artık bu senin ağacın. Öldüğün zaman ork cenazesi istersen seni bu ağaçla yakarız.” Sanki çok da umurumda. Tohumu dediği yere gömdüm. Sesim bile az çıkıyordu. Ve titrek.

b-“Ben geri dönüyorum.”

HReis-“istersen burada kalabilirsin. En azından şu beyaz suratın düzelene kadar.”

b-“Daha fazla duramam burada. Kendimi iyi hissetmiyorum.” dedim ve geri döndüm.