beyaz ölüm

bize anlattı yunus ağabey burada, bu pistir dedi, uzak durun dedi,
aile eğitimim yok benim, belki de onun sayesinde temiz kalabildim bu yaşıma kadar,

kaç sene oldu hatırlamıyorum, mahalleden bir arkadaşımın bulaştığını biliyorum, hiç görmemişim bile, nedir bilmem, ama kötü işte, onu biliyorum, onu bana yerleştirmiş silahsız kuvvetiyle yunus ağabeyim, kaç defa konuştum o çocukla, yapma etme, değişiyorsun, farklılaşıyorsun diye,
hopsin'in chris dolmeth'de anlattığı gibi bir nevi,

bir yaz günü bir köşede bulmuşlar cesedini, gebermiş, küçüğümdü, daha liseli bile değildi, evde değildim o yaz, döndüğümde öğrendim,
üzüldüm diyemem, üzülmedim de.. kızgındım.. tuhaftı.. allahın dağındaki gib kadar mahallede tek ahbabımdı o çocuk..

bir de şimdi müzik diye üretilenlerin içeriğine bakın,
ot, esrar, bonz, ex, roj, lsd,
özellikle de esrar sanki ıhlamur gibi anlatılıyor, iyi olmak için içiliyor, rahatlatıyor ve gibim gibim işlermiş..

o yüzden free ezhel falan demem, diyemem,
hatta diyorum ki darısı ceg gibi, kontör müdür ne gibimdir onun gibi, bu zehri normal bir tak gibi anlatanların başına, umarım hepsini teker teker çekerler içeriye..