En son 11. sınıfta bu hisleri yaşamıştım. 
Liseye giriş sınavında istediğim sonucu alamamam beni okuldan tümüyle soğutmuştu. Bu yüzden okula pek gitmedim, gittiysem de derslerle hiç ilgim yoktu. Arkadaşlarım ve ailem benim gerizekalı ve işe yaramaz bi çocuk olduğumu düşünmeye başladılar. O kadar çok laf işittim ki sonunda "siz bi durun bakıyım dedim. Sonrasında Ygs'ye çalışarak bütün sınıf arkadaşlarımdan daha yüksek bir puan aldım ama sonrasında yine saldım dersleri.Lys'ye hiç çalışmadan girdim. Ama yine de kimsenin benden beklemediği bir bölümü kazandim hem de yüksek bir puanla. Hem aileme hem de o insanlara kafamın derslere bastığını ancak içimde heves olmadığı için bu yola baş koymadığımı göstermiş oldum. Bana o şevki onlar verdiler.

Yıl 2018...
Lisans eğitimi aldığım şu zamanlarda yine başımdan enteresan olaylar geçti ve okulla irtibatım koptu. Bölümümüzün en önemli dersine bile gitmez oldum. Durum böyle olunca yıllar önce yaşadığım o duygu tekerrür etti. insanlar o dersten geçip geçemeyeceklerini beni referans alarak belirlemeye çalışır oldular. Akabinde işittiğim bir kaç cümle , gözlemlediğim bir kaç olay beni yıllar öncesine zütürdü ve yine o azmi kazandırdı. Netice itibariyle yine iyi bir sonuç elde ettim.

Lisedeyken bu durumu çok olgunlukla karşılayıp hiç öyle kimseye atar gider yapmamıştım ama şuan yapmak istiyorum.

gibtimin dingilleri sizin yüzünüzden 2 ay boyunca yemeden içmeden çalıştım gibiyim sizi emi. zütüm çıktı lan ! Millet manitasıyla parklarda bahçelerde gezerken ben leş gibi odamda sabahtan akşama kadar ezber yaptım ! Bi daha hırslandırmayın beni sakın kendi hayatımın içine ediyorum sizin yüzünüzden.

Şimdi gibtirin gidin !