Necip amca bahçenin duvarına yaslanıp az soluklandı . Kızım bir bardak suyun varmı sana zahmet dedi .Nazlı hemen verdi . Sağol kızım dedi , sus verenlerin çok olsun diye ekledi sonuna . Ne zaman bitiyo işin dedi . Bitmezki bu iş ama karanlık çok tü çökecek bende eve gideceğim şimdi dedi . Necip amca bekleyeyim ozaman dedi . Nazlı işini hemen halledip yola koyuldular . Köyün meydanındaki kahvenin yanından geçerken . Selamun Aleyküm beyler diyerek elini kaldırdı . Kahvedeki herkeste ona Aleyküm selam diyerek aynı şekilde karşılık verdi . Herkes bilirdi Necip amca Nazlı’yı kızı gibi severdi ,hatta kim bilir evlatlarından bile fazla severdi. Çünkü geçen kış nazlının büyük ağabeyi yüzünden evlerine haciz gelmiş Necip amca sayesinde kurtulmuşlardı sokakta kalmaktan .