Pazar sabahında bakanın keyfinin yerine gelmesi için dolmuşta açtığım o MUHTEŞEM SETi atıyorum, normalde burayı unutmuştum yani ben değil pratiğe geçiren ve başarılı olan herkesin burayı unuttuğunu düş-ün-ü-yor-um!
Sahaya çıkacaklar için paylaşıyorum bunu en son 2 ay önce girmiştim buraya AMK sadece sizin moral ve motivasyonunuzu yükseltmek istiyorum ve bu sefer amacım bu idi.
• **

Eve dönüş yolunda dolmuşa bindim vee enerjim bi hayli düşüktü ta ki soluma bakana kadar.
Solumda sarışın ”hoşuma gidecek özelliklerde” bir hatun vardı. Kitabın sürüklüleyiciliğine dalmış sıkıcı yüz ifadesi ile Livaneli’nin Serenad kitabını okuyordu. Dolmuşa ilk bindiğimde gözüme kestirmiştim ama yanında yaşlı bir teyze vardı, onun kalkmasını bekledim ve kalktı. Hatun’un yanına oturdum ve Serenad kitabını hiç okumamama rağmen onla ilgili fikirler yürüttüm dedim ki ;
“Kitabı nasıl buldun yaa!” ben çok ısrar üzerine okudum ve ilk 70 sayfası çok akıcı geldi ama sonrasında bi bıkkınlık geldi, aradığım tadı bulamadım diye, o da bende ön yargı ile bakıyordum ama gerçekten okuyunca güzelmiş dedi, arkasından konuştum baya ağzıma hakim olamıyorum ulan Kaan! okumadığın kitap hakkında milyonlarca cümle kurdum diyorum kendime..
Daha sonra bu hangi tür kitap okuyorsun diye sordu
Yüzüne bakarak roman, pgiboloji, kişisel gelişim ve parapgiboloji dedim. Parapgiboloji dedikten sonra gözleri fal taşı kesildi, bunu fark edince parapgibolojiye ilgin var herhalde dedim güldü bu ya böyle doğa üstü güçler dedi, tam orda kestim lafını telepati telekineziden bahsediyorsun değil mi! ? dedim ve parapgibolojinin yapı taşları bunlar dedim.
Elinde kitap vardı 121. sayfadaymış orayı eliyle tutuyordu. Şimdi sana pratik örnek gösterirdim ama enerjimi toplamam lazım ve bunun içinde sessiz ortam lazım.. dolmuşun sesi haliyle dedim, bu arada kitabı tutan eline dokunuyorum sürekli yavaş yavaş temasları arttırdım.
inmeme 2 dakika kala dedim sen eğlenceli bi kıza benziyorsun biz senle daha sonra konuşabiliriz şimdi ineceğim ama dedim numarasını yazdı ve kayıt etti.
Arkasından, ”offff yaa!” benim telefon serviste, instagram varmı instagram vereyim dedi sosyal medya kullanmadığımı söyledim, o zaman 5 gün sonra mesaj atarsın dedi ben de 5 güne onu unutacağımı söyledim. ”hadi yaaa!” yaptı ve defterini çıkarıp numaramı yazmamı istedi.
Hem numaramı istiyorsun hem bana yazdırıyorsun kendin yaz zaten dolmuş sallanıyor dedim. bu değişik bi gülüş yaptı tamam ya dedi söyledim ve yazdı. Tam ineceğim yere gelmişiz ve ben hala konuşuyorum (çene durmuyor ineceğimiz yeri geçiyorduk)
Kız ben sanırım burda ineceğim dedi bi baktım asstroloji bende burda inecem ”yardır kaan! dedim.(gerçektende her zaman orda inerim) indik benim ev yukarı onun ev sola doğru kalıyor hadi görüşürüz derken evinin yolunu gösterip orada uğramam gereken bir yer var gel senide bırakmış oluruz dedim.
Tamam dedi yolda yürürken mülakattaymışım gibi oldu birsürü soru soruyor nerde okuduğumu sordu bi kaç tahminden sonra söyledim, siman tanıdık geldi ya o yüzden sordum dedi, evet arkadaşlarım beni Kıvanç Tatlıtuğ’a benzetir dedim.
Güldü ben kıvanç sevmiyorum felan, neyse yol ayrımına geldik. (O ordan sola sapıcak bende sağa) Gösterdi bak benim evim şurası diye. Bende sesimi kısarak ”misafirliğe geliriz artık bi ara” dedim ve sarıldım, sarıldıktan sonra ”ben 5 güne seni unuturum yaa!” yaptım.
O da (40 yıl geçse de unutmam edasıyla) yok ben unutmam unutmam, mesaj atarım dedi. Kendine iyi bak görüşürüz diyerek kendi yoluma koyuldum.