Öylesine yazasım geldiği için yazıyorum binler. isteyen cügü veya şuku verebilir gibiniz daşşağınız sağolsun. Doğaçlama yazdığım için hatalarım olabilir o yüzden kusura bakmayın. Ya da bakın dıbına koyim.

28 temmuz 2020

Geliyorlar, Çok hızlılar. Nasıl bu kadar hızlı olabiliyorlar? Zihnimin derinliklerinde bu sorular varken ormanın ortasında olduğumu ve yolun ikiye ayrıldığını fark ettim. Sağdan git cüzdan bulursun cümlesini hiç sevmediğimden soldan gidiyorum. Sesleri ormanın derinliklerinden kulağıma çalınıyor. Tanıdıklarınız, eşiniz, aileniz belki de çocuklarınız. Et yiyen bir zombiye dönüşse eminim 1-2 saat içinde sizde onlardan biri olurdunuz. He, ben neden mi olmadım? Çünkü ilk öldürdüğüm yürüyen ölülerden biri annemdi. Duygusallığa yer yok. Dünyanın sonu yaklaşıyorken hayatta kalanlardan biri olmak için her şeyi yaptım ve yapıcağım.

Yol temiz gözüküyor. Erzağımı ve cephane mi kontrol etmem lazım.

- 2 şişe su
- 3 soğuk sandvic
- Sargı bezi ve tentürdiyot
- Browning hp 9mm tabanca
- 28 adet 9mm mermi
- 6 paket sigara
- 4 adet uzun ömürlü konserve yiyecek

Ve birde elimde ki beyzbol sopası var. Silahı kullanmayı pek tercih etmiyorum. çünkü zombiler sigara görmüş otlakçılar gibi yanımda bitiyorlar.. Hay aksi. Çok kabayım, size kendimi tanıtmayı unuttum. Benim adım Berk. Hikayemi başa saralım. bende bu sırada sandviclerden birini miğdeme indiriyim...