Cuma sabahına uyanmıştım, yazlığımızı akrabaların bir çoğu pansiyon olarak kullandığı ve babam işinden dolayı istanbulda olduğu için annemle beraber uyuyordum. Belki o yaşlarda birinin annesiyle uyuması yadırganabilir hatta dalga konusu bile olabilirdi fakat pekte umursamıyordum çünkü yıllar boyu üzdüğüm, tek göz ağrısı olduğu annemle aram yeni düzelmişti. Bana sonsuz güven veren tek insan annemdi ve güvenmek güzeldi ama o günden sonra hayatımda birdaha kimseye güvenemeyecek olmam çok acıydı.