Gelmiştim. Karşımda Alfa duruyordu ama uyuyor. Şimdi uyandırmak da istemiyorum.

Alfa-“Bir Bine. Hoş geldin. Her zaman böyle sık gel.” Gözlerini açıp bana bakmaya başladı.

b-“Ne ara uyandın? Bu kadar hızlı uyanacağını beklemiyordum.”

Alfa-“Kokunu alınca direk uyandım. Ama kokun biraz garipleşmiş. Üzerinde çok sert bir koku daha var.”

b-“Sorma.”

Alfa-“Gözlerinde sanki acı çekiyormuşsun gibi bir hal var. Ve üzerinde de ilk kez gördüğüm mor mor benekler. iyi misin?”

b-“iyiyim iyiyim sorun yok. Onlar yara. insanlarda eğer acı çeken yer kanamazsa ya kırmızı renk olur ya da bir üstü mor renk olur. Dokunayım deme sakın acıyor.”

Alfa-“Kolunu bir uzatabilir misin?” Uzattım ve kolumu yaladı. Morluklar dursa da acısı geçti.

b-“Nasıl yaptın?”

Alfa-“Hala öğrenemedin mi içgüdünü nasıl kullanacağını? içgüdün sadece gözünü kapatınca etrafı görmeni sağlayan bir şey değil. Her şeyi görmen lazım. Mesela yaralandığında içgüdüsel olarak dilin tükürük bezlerin farklı bir sıvı salgılayıp sen orayı yaladığında gördüğün gibi acısını zütürmesi lazımdı. Hatta anatomini daha iyi bilirsen morluklarını bile yalayarak temizleyebilirsin. Şimdi kıyafetlerini çıkar.”

b-“Neden çıkarayım. Tamam ben iyiyim gerek yok.”

Alfa-“Çıkartır mısın sen bir?” Donum hariç her şeyimi çıkarttım.

Alfa-“Neden onu da çıkartmadın?”

b-“O kalsın. insanlara özgü bir kural. Israr etme.”

Alfa-“Tamam.” dedi ve tüm vücudumu yaladı. Iyy lan. Onlar için temizlik anldıbına gelse de içten içe utandım mk. Ama artık acımıyorlardı. Daha sonra üzerim kuruyana kadar beklerken:

b-“Alfa. Seninle bir şey konuşmam lazım. Ben buraya gelmeden orkların diyarına gittim.”

Alfa-“Ork nedir? Bir ırk mı?”

b-“Evet. Çok güçlü bir ırk. Onlardan biriyle savaştım. Ama yetersiz kaldım. içgüdü ile sadece saldırılarından kaçabildim. Hatta birkaç saldırısını bile yedim. Yaladığın yerlerden anlamışsındır. Kanayıp kabuk tuttuğunu.”

Alfa-“Benden istediğin şey onları nasıl yeneceğin mi? Sana yardım edemem bu sefer maalesef. Çünkü biz daha önce savaş görmedik. Ve savaşmak içimizden gelen bir dürtü değil. Orklar bizim tam zıttımız olmalı.”

b-“Öyleler. Ama eğer Rian’da hayatta kalmak istiyorsam orklardan da bir şeyler öğrenmem gerekebilir.”

Alfa-“Güç her zaman zeka ile yenilebilir. Ama bazen zekayı kullanabilmek için de güç gerekir. Gücü sana ben öğretemem.” Ejderhalar ne kadar kudretli varlık olsalar da bana yardım edemiyorlar. Şimdi hiç yardım etmediler demeyeceğim. içgüdüyü onlar sayesinde öğrendim. Ama yeterli değil.

b-“En azından derdimi dinledin. Teşekkür ederim.”

Alfa-“Sanki biraz sitem ediyormuşsun gibi hissettim.”

b-“Yoo. Sitem etmiyorum. Gerçekten. Sadece keşke ben de bir ejderha olarak doğsaydım. Belki de bu kadar güçsüz olmazdım.”

Alfa-“Sen sadece kendini güçsüz hissettiğin için güçsüzsün. Kendine güvenin kırılmış. Bana dövüşünü göstermende sakınca var mı?”

b-“Yok tabiki.” dedim ve yanına gittim. Başımı başına yasladım. Dövüşümde geçen her şeyi gördü.

Alfa-“Sen güçsüz değilsin ki? Güzel savaşmışsın. Hatta kazanmışsın bile.”

b-“Alfa. Biliyorum beni mutlu etmek için söylüyorsun bunları. Ama kaybettiğimi söylediğini duydun. Onların en güçsüzüydü. En güçsüzünü yenemedim.”

Alfa-“O en güçsüzü değildi ki. Oradaki tüm orklardan daha çok içinde ateş yanıyordu. En güçsüz olmaktan bıkmış, en güçlü olmaya çalışan tek kişi oydu. Belki başka biri gelse baltası ağaca saplandığı zaman çıkarmayacaktı. Senin kolay görünüşüne aldanıp tuzaklarına düşecekti ve kazanacaktın. Ve o kadar güçlü birini zekan ile yenmiş olacaktın. Ama o en güçsüz olan baltasından vazgeçmedi. Çünkü seni kendiyle denk görüyordu. Sen ise baltan kırıldıktan sonra onu yenilmez olarak düşündüğün için kazanamadın.” Evet. Doğruyu söylüyor. O an aklımdan geçen tek şey onu yenemeyeceğimdi. Başka planlar düşünüyordum ama işe yaramayacağını düşünerek planı gerçekleştirmiyordum.

b-“Çok yardımcı oldun. Teşekkür ederim.”

Alfa-“Rica ederim. Kardeşler ne için vardır.” Derken ufukta uçan birini gördüm. Bir ejderha. Evet. Bu Beta. Beta buraya doğru o kadar hızlı uçuyordu ki kendini durduramayıp birkaç metre yuvarlandı. Hemen yanına koştum.

b-“Beta. iyi misin?”

Beta-“Sen de mi buradaydın Bir Bine.” Sesi ağlamaklı geliyordu. Gözlerinden yaş geldiğini gördüm. Daha sonra kendini toparlayıp ayağa kalktı.

Alfa-“Beta. Ne oldu? Gama nerede?”

Beta-“Gama kayboldu.”