Bazen dalıyorum gözlerine. Nasıl diyim beyler. Hani tılsımlı bir madalyon olurdu böyle parlar gözünü alamazsın mühürlenmiş gibi bakarsın. Ulan neden böyle oluyorum bilmiyorum. Bakıyorum gözlerine o kadar.Ne tek kelime edebiliyorum ne gözümü ayırabiliyorum. Sessizliği o bozuyor."Süprizin lunapark mıydı" evet diyorum sadece.Çok severim dedi. Yine gülüyordu. Gözlerinin içi, yüzü,hasta kalbi gülüyordu beyler hissediyordum. Neyse saati geçirdik biraz Tevfik sırrı gür stadının oraya gittik geldik saat 10:00 civarı oldu. Girdik lunaparka. Direk rokete binelim dedi böyle zıp zıp zıplayarak. Ulan binler bende binemiyorum aksiyonel fonksiyonlu aletlere. Roket dediğimizde böyle 50 metre falan yüksekte bir şey aq.Binelim binmeyelim binelim binmeyelim derken önüne kadar geldik. Tabela gözüme ilişti Kalp hastalrı hamileler yaşlılar falan filan binemez diyor.Aha dedim suyun kaldırma kuvvetini bulmuş edasıyla. Sende kalp var binemeyiz dedim. Sende de kalp var diye vasat bir espriyle karşılık verdi ama çok güldüm. Harbiden güldüm yani içimden gelerek. Neyse zorla zütürdüm bunu gondola binelim dedi bu sefer