Türlü türlü sertifikalarım vardır benim. Spor eğitmenliği, aşçılık,dikiş ve pgiboloji. Bunların hepsini kendimi geliştirmek için yaparım.

Gelişen insan, göze batar ve havada kapılmaya çalışılınır. Fakat gelişmeyen ise; 5 şık peşinde koşar ve modern köle olur. Hayata sadece borçlarını ödemek için gelir. Gelişim bütünseldir.

Bu muhtaçlığın diğer bir örneği ise eğlence.

Maalesef ki sizler, eğlenmeyi dozunda yapamıyorsunuz.

Alkol alırsam eğer, ayda yılda bir alırım ve çakır keyf olana kadar içerim. Yanımda olan bazı salak muallakler ise sarhoş olur. işte bu doz artışıdır.

Sigara benim için eğlencedir. Kahvenin yanında yılda ayda bir muhabbet için içerim. Yarısında "al dostum sen iç benlik bu kadar." Derim.

Dozunu bilirim.

Fakat eğlenceyi sürekli olarak yapmaya çalıştığınızda; işler eskisi kadar zevk vermez. Yani içilen alkolden tut diğer tütünlere kadar. Sonrasında beyin dopamin arar. Maddelere kayarsın.

Dopamin ve hormon sistemini bozmadan eğlenmezsen, yani her şeyi dozunda yapmazsan;

Hayatı eğlenmeye yönelik sanarsın. Rakiplerin gelişir sen ise eğlence ararsın. Ortam aptalı olursun.Her şeyin sınırlarını zorlarsın. Arkadaşların da seni istemez.Bu sayede yalnızlaşırsın.

Fakat sen her şeyi dozunda yaparsan;

Hedeflerin öncelikte olur. Hayatta her şeyin yeri ve zamanı olduğunu bilirsin. Ortam aptalı değil, ortamlara çağırılan ERKEK olursun. Arkadaşların seninle olmaktan zevk duyar.Her şeyin yerini ve zamanını bildiğinden esprilerin de o anki ortama göre olur.

Her şeyi dozunda yapmanız gerek eğlence konusunda. Aşırısı ise muhtaçlık. Onun da aşırısı ;

YALNIZLIK VE DEPRESYON.