ben en kötü ihtimal kocasıyla yüzleşirim sanıyordum. kocası gelir sorar diye bekliyordum "kimsin lan sen?" diye. keşke kocası geliyor olsaydı o an. razıydım... 23 yaşlarında iri yapılı bir abiydi. oldukça esmerdi ama bana hiç çekici gelmiyordu özlem gibi. bozuk bir türkçeyle sordu kükreyerek daha bana ulaşmasına 6-7 adım kala:

- nerden tanıyon lan sen bu kızı?

of. kalbim zütümden çıkacaktı. öyle atıyor... şöyle bir kimseye belli etmeden yutkunayım dedim ama namümkün. o tükürük züt büzüğümün içine daha rahat süzülürdü yer çekimiyle, öyle söyleyeyim. kilit olmuş gırtlak. yutkunmak ne mümkün? adem elmam kalıverdi gırtlağımın dibinde. nasıl olduysa "iş yerinden arkadaşım" kelimeleri döküldü