Hayatıma Hoşgeldin

Yaşam nedir ? Bir bedende büyümek mi yoksa hatırlayamadığın şekilde sürünmek mi.

Benim hayatım sizinkilerden çok farklı.Ben ölümü çok merak eden birisiyim.Ölüm dediğimiz şeyden korkarız , ölümün ne olduğunu bilmediğimiz halde.Tek bildiğimiz kalbimiz duracak ve nefes almayı bıracak olmamızdı, öyle değil mi?
Peki ya sonrasını hatırladığım da ne mi oldu?

Nasıl oldu bilmiyorum aslında bakarsanız ben ismimi dahi hatırlamıyorum.
Çünkü benim adım ve soyadım sürekli değişiyor. Hayır ben bir kaçış içinde değilim. Sadece gözümü açıyorum. Gelin benim hikayeme biraz daha yakından bakalım.

ilk defa gözlerimi açtığım zaman
Akşam karanlığında içi sıcaktan mayışmış bir otobüsün içindeydim. Nerede olduğumu ve ne olduğunu anlamaya çalıştım.En son hatırladığım şey mi ? Karşıdan karşıya geçtiğimi hatırlıyorum. işin tuhaf yanı bedenimin bana çok farklı gelmesi..
Hemen doğruldum ellerimi gözlerime zütürerek gözlerimi avuşturdum. Kendi kendime:
‘Neredeyim ben ?’ diyerek doğruldum. Altımda siyah bir pantolon , spor bir ayakkabı vardı.

Ne olduğunu anlamaya çalışıyordum çünkü bunu ilk defa yaşıyordum.Bu benim hikayemin başlangıcı fakat ben bunun farkında bile değilim.

Üstümdeki ceketin iç cebine uzandım ve cüzdanı açtım. içinde biraz nakit para , kimlik birkaç resim, kartlar vardı. Kimliğe bakıp ; Bu kim ya? demekten kendimi alamadım.Çünkü bu ben değildim.

Beni korkutan çok fazla şey vardı fakat işin gerçeği aslında o bendim.

Peki bu nasıl olabilir.Hah sadece bir rüya evet herzamanki gibi , gerçekci bir rüya diyerek düşündüm. Benim rüyalarım zaten böyle değil miydi? Gerçekci bir rüya daha sadece , önemli birşey değil.

Zaman ilerledikçe korkmaya başladım çünkü rüya olmadığını farkettim.

Bu çok korkunç birşey , sürekli kendi kendime konuşuyorum , peki insanlara bunu anlatırsam benim hakkımda ne mi düşünürler?

Tabiki de gülecekler böyle birşey imkansız.
Bir an duraksadım ve bunun bir şaka olduğunu düşünmeye başladım. Aslında hiçbirşeyden haberim yoktu. Elimi cebime attım ve ilk defa gördüğüm telefonu elime alarak kamerada kendime baktım.

Bir an düşünün o kadar korkutucu ki ; kamera da her zaman alışık olduğunuz sizden başkasını görmek.Bu da ne ?

Hayır ya imkansız dimi ? Tabiki de ilk seferinde bende böyle düşündüm. Alışmam zaman aldı evet , hayatımın hikayesi işte tam bundan sonra başlıyordu.

Not:Hikaye bana aittir. isteğe göre part part devam ederim.