Devam ediyorum gençler.

H: doğru söylüyorsun. Herkesin bir sınavı var. Sen bu sınavdan alnının akıyla geçtin. Evet çok zor bir durum ancak her şey bitmiş değil. Önünde daha çok uzun bir yol var.

E: ne yolundan bahsediyorsun? Okuldan aldılar beni. huurluk yaparmışım. Hani artık yolum açık ya. Öyle olurmuş. Hepsinin Allah belasını versin. Ailemin de bana tecavüz edenlerden farkı yok. Onlar bir gün yaptı ama ailem her gün yapıyor. Unuttuğumu düşünüyorum bir anda odama gelip pis bakışlarıyla beni rahatsız ediyorlar. Söyle hadi ne kadar yolum varmış.

H: bunlar zor şeyler doğru ama sen hepsini atlattın. Tedavi oldun. Belki ileride evleneceksin çocukların olacak. Sen de mutlu bir hayat süreceksin.

E: beni kim kabul edecek? Kim karısının zamanında başka erkeklerin altında olduğunu bile bile severki? Hem kimseyi inandıramazsın. Herkes öyle düşünür yalan söylüyor derler.

H: bir şey diyemiyorum. Peki sonrasın da neler oldu?

E: yakınlarda bir eve gittim sürüne sürüne. Ailemi aramak istediğimi söyledim. Beni çok hoş karşıladılar temiz elbise verdiler, çorba yaptılar. Ve 1-2 saat sonra babam geldi. Salona bir girişi vardı ki sanki beni öldürecek. Onların yanında gel kızım karakola gidelim falan dedi. Ben de bir an inandım bana bunu yapanların cezasız kalmayacağını düşündüm. Beni evlerine alan aileye teşekkür edip arabaya bindik. Babamın bana sorduğu ilk soru şu oldu: " bozdular mı?" Evet bu soruyu sordu bana. Daha kızım ne oldu ? iyi misin? Hastaneye gidelim mi? Diye bir soru sormadan bunu sordu. Yüzüne baktım ve sadece ağladım.

O bunları diyince ben bir sigara yaktım ona da uzattım ve sigaramı gözümden gelen bir kaç damla yaş ıslattı.