Haklısın diye karşılık verdim. Çünkü o noktada diyebilecek hiç bir şey yoktu. Duramadım ve sordum.

H: ben. E: ela

H: yapan huur çocuğuna ne oldu?

E: şikayetçi olmak istedim ama babam olayın yayılacağını söyledi. Abimden defalarca dayak yedim. sanki o bana değil ben ona tecavüz etmişim.

H: nasıl yani bu o adamın yanına mı kaldı? Baban ne kadar düşüncesiz bir insan. Peki annen ne düşünüyor?

E: annem evde yüzüme bile bakmıyor. Hayalet gibiyim. Ölmeyi bekliyorum.

H: sakın böyle düşünme herşeye rağmen yaşamak çok güzel.

Dedim ve ortamda 30 saniyeye yakın bir sessizlik hüküm sürdü. Sanırım o anlar tekrar aklına geldi.