Bir süre sessizce televizyon izledikten sonra Meryem kalkıp Cemil’in yanına gitti. Bir dakika kadar sonra Cemil’in, “Anne git başımdan ya!” diyen sesi geldi ve Meryem odadan çıktı. O çıkarken odanın içerden kilitlendiğini duydum. Cemil annesinin içeri girmesini önlemek için kilitlemişti kapıyı. 

Meryem, “Kitaplara defterlere dalmış, çok zormuş yarınki sınavı, inşallah iyi geçer!” dedi ellerini dua edercesine açarak. Yeniden çekyata oturdu, bana yanına oturmamı işaret edince kalkıp geçtim. Meryem yeniden bacak bacak üstüne attı, gözlerini televizyona dikerken ben de sol elimi mavi eteğinin altına soktum. Elim dolgun bacaklarını kavrarken yarağım hareketlenmeye başladı. Elim bacakları üzerinde gidip gelirken o da bundan keyif aldığını belli ediyordu hareketleriyle. Ancak tehlikeli bir davranıştı bizimkisi. Cemil evdeyken daha ileri gidemezdik. Bu yüzden elimi tutarak, “Daha fazla ileri gitme, çocuk içerde!” dedi. Elimi çekip yeniden sandalyeye oturdum. Çadırı dikmiştim, Meryem de bunun farkına varınca gülümsedi.