74. Ve ben çıktım tanrıların bahçesinden ve beni takip etti benim gibi olanlar. Birleşebilirdik benim bünyemde hepimiz tıpkı Kötü tanrı gibi ama bizim yapımız bu değildi ve yok edemezdik birbirimizin enerjisini güçlendirmek için kendimizi. Ve indik dünya yüzüne ve dünya yüzüne yakın bir boyutta kurduk yeni bir mekan kendimize. Burası bizim tahtımız oldu ne biz girerdik tanrı bahçesine ve ne de oradan birşey gelebilirdi bize.

75. Bizim yerimiz Cehenem değildi bildiğiniz. Bizim yerimiz ayrı bir boyutta ama dünya izdüşümü ile toprağın altında ama değil gerçekten toprak altında. Bizim yerimiz de tanrı bahçesi gibi oldu ışık ve aydınlıkla. Ama yakınız dünyaya ve bu yüzden güçlüyüz düyadaki bir çok konuda.

76. Ve sonra bildim ki, Kötü tanrı işlemişti Adem üzerinde çünkü Adem benim yaratığım ve benden parçası olandı onun kadar. Bilirdim ona olanı ve onun vasıtasıyla bahçede yapılanı. Kötü tanrı ... kilitlemişti Adem'in beynini. Ve
çoğaltmıştı onu vererek görünümüne her tanrının değişik yanını ve bu yüzden vardır dünyada değişik ırklar.

77. Ve tam köle oluyordu insan ve sizin gününüzde dediğiniz gibi robot oluyordu duygu açısından. Ve dağıtılmamalıydı dünya yüzüne bu şekilde. Çünkü yapılamazdı karşı değişiklik orada. Mutlaka tanrı bahçesinde gerçekleşmeliydi tedbir. Orası artık Tanrıların bahçesi değil, tanrı bahçesiydi. Toplamıştı çünkü Kötü tanrı kendi bünyesine diğer tanrıları ve bazıları bilerek ve bazıları habersizce ve bazıları da zorla yutulmuşlardı kötü tanrının enerjisi tarafından. Çok az kalmıştı geride hizmet eden ona.

78. Kötü tanrı kendisinden oluşturmuştu gene duygusuz, tepkisiz sadece emir bekleyen ve söylenenden başka şey yapmayan ve insaf ve sevgi bilmeyen muhafızlarını ve onlara yaptırtıyordu işlerini ve bize karşı bekletiyordu bahçesini. Melek diyorsunuz bu yaratıklara. Onlar enerji almazlar ne Dünya'dan, ne Evren'den ve ne de insandan. Onlara enerji verir kötü tanrı sadece kendi bünyesinden. Zeka ve muhakemeleri de yoktur kendiliklerinden. Bu gibi şeyleri istemez zaten Kötü tanrı. En nefret ettiği şeydir zeka ve muhakeme ve şüphe ve soru.

79. Dünya zamanı ile bir gece zamanı ışığımı çevirerek gecenin karanlığına, görünmez olarak yaklaştım tanrı bahçesine. Ve sınırdaki meleğe gösterdim kendimi onun tanrısı olarak. Benim en usta olan ve benim her hileyi bilen. Becerikli olan benim ve benim teknolojiyi yaratan ve benim her ilahi sınırı açan ve aşan ve koyan. Zor değildi bana aşmak, aşılmaz sandığı engeli ve farkettirmeden geçmek meleği.