Okula gitmek için her zaman yaptığım gibi otobüse bindim ve okula geçtim. Okul bahçesi ana baba günü gibiydi. Tanıdığım insanların yanına geçip biraz sohbet ettikten ve bu arada Damlaya ben geldim diye mesaj attıktan sonra. 5 dakikaya geliyorum diye bir mesaj aldım.

Elim ayağım tutmamaya başladı. Hoşlandığım kızın karşısına çıkacaktım. Hem de üzerimde ceket varken. Yani kısacası kendimce bir karizmayla çıkacaktım karşısına.

Mesajı aldıktan sonra Damlanın yurt kapısından çıkışını beklemeye başladım. Yurt kapısından çıktıktan sonra çevresine bakınıp okulun çardağına doğru yürümeye başladı. Bende oraya yürüdüm.

Beni görünce bir tebessüm etti. Hayatımın en mutlu anlarından birisi şuan bu galiba dedim kendime. Çardağın oraya geldi ve yakışmış dedi. Zaten onu gördüğümden beri gülümseyen ben. O senin güzel gözlerinden kaynaklanıyor diyemedim. Ama o an cidden bunu demek istedim. Sadece teşekkürler efendim diyebildim.