Üst Not:Merhaba inci sözlüğün gece çalışanları. Sizin için hikayeyi gece paylaşayım dedim. Bu arada bu hikayeyi rüyamda gördüm, rüyayı kendime göre yorumladım ve bir hikaye çıkardım. (Tabi hikayenin hepsini rüyamda görmedim, kendi eklediklerim de var)

Üst Not 2:Bütün hikayelerim için (bkz: bir bine bende binem hikaye serisi)

O zaman başlayalım.

Gözlerimi açtığımda farklı bir tavana bakarken buldum kendimi. Normalde yeni uyandığım zaman esner, biraz daha uyumak isterdim. Lakin bu sefer gözlerimi açmamla kalkma isteği oluştu ve hiç yorgunluk hissim yoktu. Kendime biraz kuvvet vererek kalktım ve kalkmamla beraber başımda bekleyen kızı görmem bir oldu. Kız bana sinirli sinirli bakıyordu. Kızın zaten garip bir görünüşü vardı. Gözlerini nasıl anlatsam… Renkli. Tek bir renk değil sanki. Nereden bakarsan resmi değişen tasolar olurdu ya tam olarak öyle. Sanki hangi noktadan bakarsam rengi değişiyordu. Zaten belli bir süre sonra rahatsız olmuş olacak ki gözleri tek bir renkte birleşti. Mor.

K-“Bu uyuma huyun da yeni mi çıktı? Çok mu yoruldun yoksa?” bunu alaycı bir ses tonunda söylemişti. Bu hemşire mi yoksa? Muhtemelen narkozdan falan yanlış görüyorum. Ama narkozluk ne yaşadım ki? Hastaneye geldiğimi hatırlıyorum ama ne için geldiğimi ve ne yapacağımı hatırlamıyorum. Uyandığımda ise buradaydım. Daha sonra bana doğru koşan küçük bir kız çocuğu gördüm. 8 yaşlarındaydı. Onun da kulakları garipti. Kulakları fazla küçüktü ve ucu yassıydı. Sanki daha da büyüse sivrileşecek gibi. Bana sarıldı. Neden? Bunlar da kim? Yoksa narkozdan falan garip garip insanlar mı görüyorum.

K-“Tiff. Çekil de abin kalksın. Daha çok işimiz var.”

Tiff-“Abimi ilk kez bu kadar uyurken gördüm. Ne kadar zorluyorsan artık. Birazda sen iş yap. Değil mi abi?” Abi mi? Tiff mi? Ne diyorlar bunlar? Hayal dünyasında falan mı yaşıyorum? Muhtemelen rüya görüyorum. Tamam. Kendimi cimcikleyeceğim ve bu rüyadan uyanacağım. Kendimi cimcikleme esnasında çatırtamalar, yıkılma tarzı sesler duydum. Sanki deprem oluyordu ama sallanma yok. Sonra koluma baktım ve tekrar elimle hafifçe sıktım. O sesleri tekrar duydum. Hadi canım. O kadar net mi duyuyorum? Kaslarımın gerilmesi demek böle bir etki yaratıyor vücutta. Artık eminim. Kesin rüyadayım. Cimcikleyerek uyanamayacağım bir rüyada. Hastane koridorunun sonunda bir ses duydum. Bir kişi topukluyla yürüyor diğeri de düz tabanlı bir ayakkabıyla yürüyordu ve aralarında şu konuşma geçiyordu:

H-“102 numaralı hastada tek bir yara bile yok.”

D-“Nasıl olur? Röntgen çekildi mi peki?” Git gide buraya yaklaşıyorlardı. Bu sırada Tiff ve o kız da kavga ediyorlardı. Onların dediklerini bile sanki onlara odaklanmışım gibi duyabiliyordum. Çok garip. Artık dayanamadım kavgalarına ve:

b-“ikiniz de sessiz olur musunuz? Doktor ve bir hemşire geliyor.” Sesim çok farklı çıkmıştı. Normalde sesimi tam çıkaramazdım, fısıltılarda kalırdı ama bu sefer tam, net ve gür çıkmıştı. Beni bile korkutmuştu sesim. Tiff heyecanlı gözlerle bana bakıyordu.

K-“Yine başlıyoruz.”