ben ipek için hala ağlarım kardeşim bazı geceler ... yanlış bir karar anlık bir hata yüzünden kaybettim ben hayatımın kadınını ve onu kaybettiğim günden sonra asla gerçek aşkı bulamadım ... ilk göz göze geldiğimiz an zaman durdu ... rüzgar sustu ... tüm kuşlar kondu yeryüzüne ... saçları savruldu sadece ... elini uzattı adını söyleyip ... merhaba ben ipek ... adın ne bakalım dedi ... elini tuttuğum an benim için bambaşka bir hikaye başladı ... her sarıldığında her öptüğünde biraz daha eritti beni ... sanki ben kar tanesiydim o güneşin merkezi gibiydi ... günden güne eridim bittim güzelliğinde ... saflığında ... bana olan aşkında eridim gittim ... taa ki uzak bir şehire gitmek zorunda kaldığı güne dek ... o gün hayatın gerçekleriyle tanıştım ... ipeği kaybettim ... öldüm öldüm dirildim ... küllerimden doğuşum hiç hayra alamet olmadı... karşıma çıkan her kız onu kaybetmemin acısına maruz kaldı... yine kesişse yollarımız yine sarılır öperim ... hatta ölürüm kollarında ki bir daha kaybetmiyim ...