Part 5
Uyuyayım gibtir et diyorum ama olacak gibi değil ev Nazi Almanyasına döndü mk. Kalktım yataktan sessizce evden çıkıp. Merdivenleri çıkmaya başladım. Geldim kapılarının önüne zile bastım ama nerdee bu gürültüde kapının sesi mi duyulur. Neyse pekekent açtı kapıyı ne var diyerek. Abi dedim bak sabah işe gidiyoruz. Gecenin bi yarısı biraz sessiz olsanız olmaz mı dedim. Olmaz diyip kapıyı yüzüme kapattı. Bak insanı böyle deli ediyorlar sonra da yok efendim niye öldürdün. Ne yapayım mk ben çok mu seviyorum. Neyse gece gece uğraşılmaz bunlarla hem çok yorgunum diye düşünerek tekrar eve döndüm. O ne? Burak uyanmış. Buyurun cenaze namazına.
Bu: Niye hala sesleri geliyor
B: Ailevi sorunları varmış onu halletmeye çalışıyorlarmış susarlar birazdan (yalanımı gibeyim)
Bu: Biz de uyumaya çalışıyorz
B: Tamam bro susarlar birazdan bırak uyuyayım Allah aşkına gözlerime kan yürüdü uykusuzluktan
Bu: Uykum kaçtı ama
B: Hay senin uykunu gibeyim. Tamam halledecem mk.
Yapacağınız işi gibeyim gece gece diyerek mutfağa gidip ekmek bıçağını alıp yukarı çıktım (yine ekmek bıçağına para verecez mk). Zili çaldım yine açmadılar bi daha çaldım çok şükür pekekent açtı kapıyı (karı hala içeriden bağırıyor). Bak belki yine bi şekilde Burak ı ikna ederdim ama bu pekekent giberim uykunuzu diyerek kapıyı açınca çileden çıktım (sen kimsin lan benim uykuma laf ediyorsun. Arkamda sakladığım ekmek bıçağını çıkarıp boğazına sapladım. Evet biliyorum bi daha boğaza çalışmayacaktım ama karı duysa bütün binayı başımıza toplar (mecbur yani xd). Hhğhğhğ diyerek düştü kapının içine. Ayağımla iteleyip kapıyı kapattım. Salona doğru ilerlemeye bağladım. Selamun aleyküm abla diyerek salona bir girdim ki o ne?