Ortamda çok garip bir sessizlik oldu...

Hayatının baharındaki üç genç, kaslardaki biyokimyasal bir değişiklikten kaynaklanan ve ölünün uzuvlarını katılaştıran bir ölüm belirtisi olarak adlandırılan Rigor Mortis sürecini ölmeden önce yaşamışlardı amk.

Ayar dediğin de böyle olurdu !

Tecrübe,bir insanın başından geçenler değil, başından geçenlerin bıraktığı izlerdir.

‘Ben bilim kurgu sevmiyorum’ diye bir cümle kurup, kurduğun bu cümlenin kısmi bir felç ile sonuçlanma olasılığı nedir acaba, şu hayatta?

Ben söyleyeyim. Milyarda bir bile değildir.

Bir olasılığın gerçekleşebilmesi için bazı dış etkenler gerekir. işte o dış etken de biz olmuştuk(Hikaye mikaye derken ortaya yeni bir tez mi sundum lan?... Neyse sktiredin!!!)

istemediğim şekilde sonuçlanan bir iz olsa da, sonuçta bir iz bırakmıştık.

insanların hayatları huzursuzluk, mutsuzluk ve kaygı ile örülü. Hayata geliş amacımız kaygı duymak ,mutsuz olmak ve acı çekerek ölmeyi beklemek. Bu 3 genç adam da tecrübe hanelerine birer çentik atıp, güçlerini içlerindeki güçsüzlüklerle boğuşurken tüketecek ve hayatlarına kaldıkları yerden devam edeceklerdi işte…Sıradan diye düşündüğün, önemsemediğin bir çok olay aslında çok büyük bir deneyim.