sevgili yer altı kralı;

sana yollamış olduğum istekleri hala yerine getirmemiş olman beni derin bir kedere sevk ediyor. güneş hala doğup batmakta, bu konu hakkında hassasiyetimi sana belirtmiş olduğumu biliyorsun. güneş her battığında doğacağına dair olan o keskin güvenin zedelenmesi gerekiyor, bunu anlamamana şaşıyorum.

güneşin doğacağını bilmek insanlara büyük bir güven veriyor ve bu bu güven onları raskolnikov'un işlediği suça itiyor. senin bu tutumunu da artık suça teşvik olarak değerlendirmem gerektiğini sanıyorum.

gücün ve kudretin hakkında bana anlattıklarını tam olarak anımsayamasam dahi orada beni gücünün yüceliği hakkında ikna ettiğini çok iyi bir şekilde hatırlıyorum. ve ayrıca, insanlarda gördüğüm bu tutumun ve bunun sonucu olarak ortaya çıkan çoğul suçun ne kadar tehlikeli ve dünyaya verdiği zarar konusunda beni anlayabilecek yegane insan olduğuna kaniyim. sen, hem isteğimi yerine getirebilecek güce sahip olduğundan hem de hassasiyetimin nedenine vakıf olabileceğin iradeye sahip olduğundan dolayı, isteğimi yerine getirebilecek tek ve özel insan olduğunu düşünmekte beni yanıltmamanı temenni ediyorum.

senden çok büyük bir şey istediğimi düşünebilirsin, bu gayet tabii bir tutum olur. senin beni anlayacağın ve gerekeni yapacağın konusunda ince bir buz üstünde yürüdüğümü biliyorum. ayaklarımın altındaki ince buzun kırılması durumunda ölüm ile burun buruna gelecek ve düşeceğim dehşet durumu ile yok olacağımı düşünüyor ve bundan korkuyorum.

tüm bunları isterken ve sana açıklamaya çalışırken bile rodya'nın suçuna ben de iştirak ettiğimin farkındayım. kendim ve kendimin dışındaki diğer tüm insanlar için güneş'in düzneli olarak doğmamasını ve hayatın içinde çokça bulunan korku ve dehşetin tüm yalınlığıyla ortaya çıkmasını istiyorum. umarım tüm bunlar için tüm insanlık, beni, kemiklerim çarmıhta toz olmaya mahkum edilmişken olsa da anlar ve affeder.

sevgilerle, yeryüzündeki insan topluluğundan birisi...