Ben hala bilinçaltımın bana oynadığı oyunlara takılıyım. Bir de geleceğe yönelik oynadığı oyunlar var. Şu dejavu dedikleri şey. O da bilincin oyunu değil mi? Gaybı sadece Allah biliyor, amenna! inanıyorum. Bir de kullarına bilinmesini istediği kadarını bildiriyor. Yani sadece izin verdiği kadarını. Ben buna kendimce yeni bir isim verdim. Bilinçüstü. Zihnimizin geçmişe yönelik oyunlarına bilinçaltı diyorsak, geleceğe yönelik olanlarına da düz mantık hesabı, Bilinçüstü demeyi uygun gördüm. Belki başkaları buna farklı bir isim verdi. Belki aynı mantıkla başkası benim verdiğim bu ismi benden çok daha önce verdi ve kullanıyor. Bilmiyorum.
Bilinçüstümün yaklaşık 20 dakika önce bana oynadığı bu oyun neyin nesidir. Bu bayan polisi nereden tanıyorum. Bundan daha kötüsü neden hatırlayamıyorum. Hatta hatta bundan daha da kötüsü diğer polisler mesleklerinin gereğini rutin bir şekilde yerine getirirlerken o neden bana böyle öfkeli bakıyor. Elinden gelse tereddüt etmeden kafama sıkacak gibi. Dişlerini birbirine kenetlemiş nefesini alırken de verirken de burnunu kullanıyor. Burun deliklerinin bir genişleyip bir daralmasından anlıyorum. Elleri belinde nefes alırken diri ve dik göğüsleri bir yukarı bir aşağı kalkıp ve iniyor. Galiba bilinçüstüm bana bu bayan polisin kim olduğunu hatırlatana kadar olanlara bir anlam veremeyeceğim.