neyse abi aylardan babamın doğum günü.. mezarlık şart oldu.. giydik takımları

yanımıza aldık yalnızlığımızı bastım gittim mezarlığa..
ama içim bürkülüyor sanki ellerini öpmeye gidiyorum
o kadar heycanlıyımki arabayla giderken nefes dahi zor alıyorum.
bu arada babamın hediyesini aldım.. yüzük aldım
vardım mezarlığa abi ben adım atıyorum.. dünya adım atıyor
bacaklarım nasıl titriyor gözlerim doluyor..
neyse geldim mezara.. kardeşim annem babam yanyana... selam verdim.. dizlerimin üstüne çöktüm.

+ merhaba baba
-
+ neden susuyorsun?
-
+ baba başıma gelenleri bi bilsen inan hak verirdin. özür dilerim bu kadar gecikdiğim için..
-
+ baba yapma böyle, evladınım ben üzülüyorum.
-
+ peki baba tamam ama annemde kızıyor bakk.
-
+ ( elimi cebe attım hediye paketini çıkardım ) baba doğum günün kutlu olsun, unuttum sandın değil mi??
-
+ offf be baba karı gibi nazın var hee...

ulan sanıyorumki cevap vericekk... lann dedim... hüngür hüngür bıraktım kendimi ağla dıbınakoyim ağla... bıraktım hediyeyi mezar taşına.. annemin yanına geçtim.. sonra kardeşlerimin.. ulan ağzımı açamıyorum o kadar utanıyorum ki.. neyse ayağa kalktım..

+ baba ben gidim, görüşürüz, kendine iyi bak.

cümleyi bitirdim. içimden.. ulan ne iyi bakmasıı ne diyorsun oğlum sen kafayımı yedin... resmen kendimle savaşıyorum.. dedim hazır giydik takımları gidelim dedemin yanına.. atladım taksiye gittim..