Şaşkın bakışlarını bana yöneltmiş hiç ses çıkarmıyordu. "Susacaksan bitsin bu ilişki daha fazla uzatmaya gerek yok"dediğimde tekrar ağlamaya başladı.
"Kendini daha fazla gözümde küçük düşürme ve ağlamayı kes"dedim ve susmasını bekledim sanırım 1-2 dakika daha ağlamıştı fakat sonunda susmayı başardı bu sefer konuşma sırası ondaydı.

"Seni herkesten her şeyden çok seviyorum bunun gayet farkındasın beni ne kadar üzsen ne kadar kırsanda sensiz her günüm zehir gibi geçiyor"göz damlaları yine akmaya başlamıştı.

"Bak sen istersen şimdi ayrıl benden fakat ben senden asla ayrılmayacağım ne zaman kötü bir şey başına gelse her zaman yanında olacağım hayatımda yaşayacağım en eğlenceli anları senle yaşamaktan çok mutluyum beni üz , ağlat , döv , öldür fakat benden ayrılma be ne olursun yalvarırım sana"

Yalvarmaya başlamıştı beyler acıma duygusu yine gelmişti içime aciz bir insan gibi yalvarıyordu bana.