eve kaçtım sonra vedalaşıp.. gittim bi tavşan bi de köpek aldım. tavşana sevilay köpeğede.. ölme ismini taktım.. komik değil mi?? hayatta tek bildiğim şey ölümdü.. bi yanım kayıp bi yanım nefes alıyor bi yanım duvarları yumrukluyor. saç sakal ztn birbirine girmiş 3 haftada bir duş alır oldum.. sıçmaya bi giderdim 1 saat çıkmazdım.. sırf bi eylem yapıyor olim diye.. sonra işe devam etmek istedim ferhat abinin yanına gittim.. o da kabul eti. ama insanlarla günde 3 satır zor konuşuyordum.. sonra bi gün otobüste dönüyorum bomboşş erken çıkmşım işten belki son sefer.. bi kız bin di otobüste 4 kişyiz.. en arkada oturuyorum ergenler gibi eheh. bu tam karşıma oturdu

bana gelip kadıköye nasıl gidebilirim dedi otobüste kadıköye gidiyor.. amk. ben ümranye santrilde iniyorum he.. dedim yerine oturup müzik dinleyerek gidebilirsin.. sonra eğdim kafamı hiç yüzüne bakmadım.. sonra okuyor musun dedi?? hayır dedim. hmm dedi. sonra ben sormak istedim niye bilmiyorum kimseyle konuşmak istemeyen adam sen okuyor musun diye sordu.. o da mezun oldum dershaneye gidiyorum dedi. ben de tebessüm ettim. beyler o günde aylardan ramazan ben oruç değilim he.. ezanın okunmasınada 20 dakka felan var. çakmak köprüsünde acaip trafik var..