beyler başım büyük dertte moralim çok bozuk

figenin sesini duyunca birden iyi hissettim kendimi. ama ona olanları anlatmalı mıydım? onun beni bu kadar aciz bilmesine izin mi vermeliydim? onun karşısında eski kocasının daha güçlü olduğunu kabul edecek şekilde davranarak her şeyi ona söylemeli miydim? birden içime karamsar düşünceler çöktü. figen "bitanem neden konuşmuyorsun" diyordu. ben "canım dün ufak bir kaza geçirdim. hastanedeydim. başımı çarptım. merak etme diye sana söylemedim" diyerek olayı geçiştirdim. ona söyleyemezdim. bu şekilde güçsüz olduğumu bilmesine müsade edemezdim. "hemen sana geliyorum" diyerek telefonu kapattı. aklıma figenin eski kocasının "onu mutlu et, bedel ödedin" sözleri geldi. ya bu aslında ondan uzak dur demek idiyse. ya onu görmemi söylediyse ve işin kötüsü ya figenle o evliyken benim eski öğrenci evinde öpüştüğümüzü öğrenirse... işte o an gerçekten tedirgin oldum. hayatım pamuk ipliğine bağlıydı. kendimden nefret ettim!