Ekstra işlere girerek az da olsa zütü toparladım , 1 haftadır sol kolum uyuşuyordu nedenini bilmiyordum , yine bir gün umursamadan gittim işe , gözümün önü karardı adım attığım anda , yığılıp kalmışım öylece , gözlerimi açtığımda ambulansın arkasında uyandım , kolumda serum aklımda kavuşamadığım ailem vardı , kalp ritmimde bozukluklar , hayallerimde birkaç kırık , ya da hislerim de burukluk işte ..
Hepsi aynı taktu benim için ağlıyordum ambulansın arkasında , dolu gözlerimi izleyen 2 görevli bayanı aldırmadan hüngür hüngür ağlıyordum sadece , hastahaneye gittiğimde bile tek başımaydım , ne annem vardı başımda ne babam , ne emre , ne başak , ne can , ne de başka birisi işte , başlık açacak telefonum bile yoktu aq , gözlerimi kapattım ve yine kulak tırmalayan telefon çalmaya başladı ..