içeri girdim hepsi kulaklıkları takıp sızmış bulaşmadım ben de geçtim yattım çekyatta , koydum kafamı yastığa dusunuyorum beyler , ne zamana kadar böyle geçecek ömür ne zamana kadar burda kalacaksın 2 gün sonra sana tekmeyi basarlar kalırsın ortada , böyle ilerlersem sonum ya mezar olacak ya da hapis ötesi berisi yok bunun bu isler böyle , sabaha kadar düşündüm beyler bi işe girip kendime ufak bi ev tutarım orada yaşayıp giderim aileye ihtiyacım yok zaten , babam kurmuş yuvasını annemin nerde olduğu belli değil , kimsenin gibinde değilsin lan .. doğrusu bu ölüp kalsan kimin haberi olacak ? Kimsenin hastalanan kim çorba yapacak sana ? Kimse amk kimse ..
Yarın erkenden iş aramaya başlayacaktım kafaya koymuştum beyler hemen uyumam lazımdı fakat bu düşünceler tıpkı gölgem gibi peşimi bırakmıyordu ..